ഇങ്ങനേം കുറച്ചു പേര്മുൻപു ജീവിച്ചിരുന്നു
ഞാന്‍ പത്തു വയസ്സുള്ളപ്പോള്‍ എഴുതി തുടങ്ങിയാതാണ് .( ചിരിക്കണ്ടാ .....!പ്രേമലേഖനം എഴുതി കൊടുത്തു തുടങ്ങിയതു പിന്നീടൊക്കെ ആണു ) ആദ്യം എഴുതി തുടങ്ങിയത് ബ്രംമരക്ഷസ്സ് എന്നൊരു ചെറു കഥ യായിരുന്നു എന്റെ ചെറുപ്പത്തില്‍ അച്ച്ചമ്മ പറഞ്ഞു തന്നതുമായ ഒരു കഥ വടിവൊത്ത അക്ഷരത്തില്‍ വര്‍ണനകളോടെ അത് കഥയാക്കി മാറ്റി ...അതിലെ എല്ലാ കഥാ പാത്രങ്ങളും , ജീവിചിരുന്നവരായിരുന്നു . അതില്‍ ഒന്ന് രണ്ടുപേര്‍ക്ക് ഇന്ന് നല്ല പ്രായമായിട്ടുണ്ട് ഒരു എഴുപത്തി അഞ്ചു വയസ്സെങ്കിലും ഇന്നുണ്ടാവും ...അച്ഛമ്മയെ ഞാന്‍ വിളിച്ചിരുന്നത്‌ , വാപ്പച്ചിയുമ്മ എന്നായിരുന്നു .നാല്പതോളം മുറികള്‍ ഉണ്ടായിരുന്ന വലിയ ഒരു മുസ്ലിം തറവാട്....അതിനെക്കാള്‍ ഉപരി ഒരുവലിയ .ബംഗ്ലാവു ആയിരുന്നു അത് .."പട്ടണം ബംഗ്ലാവു ". എന്നാണ് അത് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നത് .കന്യാകുമാരി മുതല്‍ കാസര്‍കോട് വരെ പുകഴ് പെറ്റിരുന്നു ആ ആഡ്യഗൃഹം . കണ്ണെത്താ ദൂരത്തോളം പരന്നു കിടക്കുന്ന ഏക്കര്‍ കണക്കിന് പുരയിടം .അവിടെ കയറിയാണ് ബ്രംമരക്ഷസ്സ് വിളയാടിയത് . എല്ലാതരം ഫലങ്ങളും ,ലഭ്യമാകുന്ന വൃക്ഷങ്ങള്‍ .ആകാശത്തോളം ഉയര്‍ന്നു നില്‍ക്കുന്ന പനകള്‍ .. പനങ്ങ ചുട്ടു തിന്നുമ്പോള്‍ കിട്ടിയിരുന്ന സ്വാദ് ഒന്നുവേറെ തന്നെ .ആ പനകള്‍ ഒക്കെ മാദകമോഹിനികള്‍ ആയിരുന്ന യക്ഷികളുടെ ആവാസ സ്ഥലങ്ങളായിരുന്നു .നല്ലവണ്ണം പഴുത്ത സീത പഴങ്ങള്‍ (ആത്തിച്ചക്ക ) പറിച്ചു തിന്നുകൊണ്ട്‌ ഞങ്ങള്‍ കുട്ടികള്‍ യക്ഷികളെ തേടി പനകളുടെ മണ്ടകള്‍ നോക്കി നടക്കുമായിരുന്നു ... അടുത്തുള്ള പള്ളിയിലെ മഗരിബിനുള്ള ബാങ്ക് വിളി കേട്ട് തുടങ്ങുമ്പോള്‍ ഉപ്പുപ്പാ (അച്ഛന്റെ അച്ഛന്‍ ) ഞങ്ങളെ സ്നേഹപൂര്‍വ്വം നിസ്കാരത്തിനു നിര്‍ബന്ധിതരാക്കും . മിക്കപ്പോഴും ഞങ്ങളുടെ ഇമാം ആവുക ഉപ്പുപ്പ തന്നെ ആയിരിക്കും .മാലിക് ഇബിനു ബിന്‍ ദിനാര്‍ പരമ്പരയില്‍ പെട്ടിട്ടാവും ആ തലയെടുപ്പും , ശാലീനതയും ,സൌമ്മ്യതയും ദീനി ചിന്തയും ഉപ്പുപ്പയില്‍ എന്നും തെളിഞ്ഞു നിന്നിരുന്നു ....കൃത്യമായി റൂഹു പോകുന്ന സമയം വരെ ഖുറാന്‍ ആയത്തുകള്‍ നെഞ്ചില്‍ വിരല്‍കൊണ്ട് എഴുതിയിരുന്നു ..ചുണ്ടുകള്‍ ദിക്കിറുകള്‍ ചൊല്ലിയിരുന്നു അതാണ് എന്റെ ഉപ്പുപ്പാ അക്കാലത്തെ .വലിയ .ധനാഡ്യനും , ദാന ധര്‍മ്മിഷ്ട്നും ,വളരെ സൌമ്യനുമായ ഒരു മനുക്ഷ്യന്‍ ......അവിടെ യാണ് ആ ബ്രംമ രക്ഷസ്സിന്റെ കളി .ഇത് ഒരു സംഭവ കഥയാണ് .അതുകൊണ്ടാണ് ...ആമുഖമായി ഞാന്‍ ഇത്രയും പറഞ്ഞത് ....
ചന്നം പിന്നം മഴ പെയ്യുന്ന മൂവന്തി ..പട്ടണം ബംഗ്ലാവിന്റെ നോക്കെത്താ ദൂരത്തോളം പരന്നു കിടക്കുന്ന പുരയിടത്തിന്റെ അങ്ങേതലക്കല്‍ കെട്ടിയിരുന്ന സിന്ധി പശു വിനെ അഴിച്ചു തൊഴുത്തില്‍ കെട്ടാനായി വലിയ അഞ്ചു എവര്‍റെടിബാറ്ററി ഇടാവുന്ന ഇരുമ്പിന്റെ ടാര്‍ച്ചുമായി ഇളയാപ്പ വെളിയിലേക്ക് ഇറങ്ങി നടന്നു .അന്ന് ഇളയാപ്പക്ക് പ്രായം ഇരുപത്തിഅഞ്ചു .പേരു ഷാഹുല്‍ഹമീദു ..പില്‍ക്കാലത്ത് ksrtc യില്‍ ഉന്നതപദവിയിലിരുന്നു .മുസ്ളിമീങ്ങള്‍ ഏറ്റവും അധികം തിങ്ങി പാര്‍ക്കുന്ന സ്ഥലമാണ് . അതുകഴിഞ്ഞാല്‍ പനകയറുന്ന ജാതിക്കാരായ വളരെ പാവത്തുങ്ങള്‍ .പിന്നെ ധാരാളം മറ്റു മതസ്ഥരും ഉണ്ട് ..എല്ലാ വിഭാഗവും ഒത്തൊരുമയോടെ ബന്ധുക്കളെപ്പോലെ കഴിയുന്ന ഐക്ക്യതയുള്ള പ്രദേശമാണ് അവിടം .അവിടത്തെ കിരീടം വൈക്കാത്ത രാജാവായിരുന്നു ഉപ്പുപ്പാ . എതിര്‍ വായ്ക്ക്‌മറുവായ ആരും പറയുകയില്ല . അടുത്തുള്ള കളിയിക്കാവിള പള്ളിയില് നിന്നും ബാങ്ക് വിളി അവസാനിച്ചിരുന്നു ഇഖാമത് ചൊല്ലിയിട്ടാണ് ഇളയാപ്പയുടെ നടപ്പ്‌ ...പുരയിടത്തില്‍ നിന്ന് കെട്ടു അഴിച്ചതും പശു തൊഴുത്തിലേക്ക്‌ വേഗംനടക്കാന്‍ തുടങ്ങി ,പിന്നാലെ കയറും പിടിച്ചുകൊണ്ടു ഇളയാപ്പയും ....സാധാരണ തൊഴുത്തിലേക്ക്‌ വേഗം കയറി നില്‍ക്കുന്ന പശു വല്ലാതെ അമറാനും ,കുതറാനും ചാടാനും തുടങ്ങി ..പശുവിന്റെ പിന്നില്‍ ഇളയാപ്പ വല്ലാതെ അടിക്കുന്നുമുണ്ട് .പശു കയറാന്‍ വിസമ്മതിക്കുന്നു .ഇളയാപ്പാ തൊഴുത്തിലേക്ക്‌ കയറി.... സകലശക്തിയും എടുത്തു കയര്‍ വലിച്ചു തോഴുത്തിനുള്ളിലേക്ക് അതിനെ കെട്ടിയിട്ടു . ഇതിനിടക്ക്‌ പെട്ടെന്നു ഇളയാപ്പ നന്നായി ഞെട്ടുകയും ചെയ്തു .നേരെ വീട്ടിലേക്കു കയറി വന്നു മുറയില്‍ ചെന്നു കിടന്നു .....പശുവിനെ അഴിച്ചു കെട്ടാന്‍ പോയ ആളിനെ കാണാണ്ട് മുറിയിലേക്ക് തിരക്കിവന്നവര്‍ നിലവിളിയും ഒപ്പാരിയുമായി .......രംഗം കൊഴുത്തു ...എന്നിട്ടും ആളിനു ഒരു അനക്കവുമില്ല ...അങ്ങനെ മുപ്പതുമിനിട്ട് കഴിഞ്ഞുകാണും...പതിയെ ഇളയാപ്പ കട്ടിലില്‍ എഴുന്നേറ്റിരുന്നു ചുറ്റും കൂടി നിന്നവരോട് പേപ്പറും പേനയും എടുത്തു കൊണ്ടുവരാനായി കൈ മുദ്ര കാണിച്ചു . സംസാരിക്കാന്‍ കഴിയാത്ത തരത്തില്‍ നാക്ക് താണുപോയി എന്നു ആംഗ്യം കാണിച്ചു ..വീട്ടില്‍ നിന്നും നിലവിളി ഉയര്‍ന്നു .. ഫതിക്കിതാബു നോക്കാനും,തലയില്‍ കൈവച്ച് ഖുറാന്‍ ആയത്തുകള്‍ ഓതിയിടാനും ഓതിയ നൂലുകള്‍ കൈയ്യില്‍ കെട്ടിക്കൊടുക്കാനും അടുത്തുള്ള പള്ളികളിലെ ഖതീബുമാര്‍ വന്നു .ബന്ധുക്കളായ ആളുകള്‍ പലവഴിക്ക് പരക്കം പാഞ്ഞു ..എല്ലാ വഴിയും നോക്കി ...ഒരു രക്ഷയുമില്ല ആഹാരം കഴിക്കാനും ,സംസാരിക്കാനും കഴിയാതെ നാക്ക്താണ് അങ്ങനെ പന്ത്രണ്ടു ദിനം കഴിഞ്ഞു .....അപ്പോഴുണ്ട് ....അവിടെത്തു കാരനായ ഒരാള്‍ ദൈവദൂതനെപ്പോലെ ഒരു പ്രസിദ്ധനായ കണിയാന്‍ മന്ത്രവാദി ജോത്സ്യന്റെ പേരുമായി ഓടിയെത്തി ....(പണ്ടൊക്കെ മുസ്ലിം പള്ളികളില്‍ ഇമാം നില്‍ക്കുന്നവരെ ,ഉസ്താദ് ,.ഖത്തീബ് ,യെലപ്പ - ലബ്ബ എന്നൊക്കയാ പറയുക ....അതിപ്പോ ആലിംസ ഇമാം എന്നൊക്കെ സ്റ്റാന്‍ഡേര്‍ഡ് പോസ്റ്റായി.ആ പോസ്റ്റുകാര്‍ക്ക് പബ്ലിക്‌ മീറ്റിങ്ങുകളില്‍ ഏതു ചെകുത്താന്റെ കൂടെയും വേദി പങ്കിടാം ) ഇളയാപ്പാ സംസരിക്കാതെയും,ആഹാരംകഴിക്കതെയു
.jpg)
No comments:
Post a Comment